1. قبل از صعود، شناخت زمین و شکل زمین، ساختار و ارتفاع کوه و شناسایی مناطق خطرناک، تپه های صخره ای و مناطق پر از چمن و درخت ضروری است.
2. اگر کوه با ماسه، شن، پوکه، بوته ها و سایر گیاهان وحشی پر شده است، هنگام بالا رفتن از ریشه علف یا شاخه هایی که جامد نیستند، چنگ نزنید.اگر هنگام کوهنوردی به زمین افتادید، باید با شیب پوشیده از چمن روبرو شوید و برای محافظت از خود پایین بیایید.
3. اگر در راه بالا رفتن دچار تنگی نفس شدید، خود را مجبور نکنید که از آن بالا بروید، می توانید در همان مکان توقف کنید و 10-12 نفس عمیق بکشید تا تنفس شما دوباره یکنواخت شود، سپس با سرعت آهسته به جلو حرکت کنید. .
4. کفش ها باید به خوبی جا بیفتند (کفش های لاستیکی و کفش های مسافرتی خوب هستند)، کفش های پاشنه بلند نداشته باشند و لباس ها گشاد باشند (لباس های ورزشی و غیر رسمی خوب هستند).5. در صورت نبود آب در کوه، مقداری آب یا نوشیدنی با خود بیاورید.
6. برای در امان ماندن از خطر بهتر است در مواقع بد از کوه بالا نروید;
7. هنگام پایین آمدن از کوه پایین نروید تا از خطر ناتوانی در جمع کردن پاهای خود جلوگیری کنید.
8. هنگام بالا رفتن از کوه به جلو خم شوید، اما کمر و پشت باید صاف باشد تا حالت قوز و خمیده ایجاد نشود.
زمان ارسال: آوریل-16-2024